http://ips.polon.uw.edu.pl/studia-podyplomowe/filologia-polska-w-praktyce/inne-informacje/rekrutacja/
https://irk.uw.edu.pl/pl/offer/PODYPL2024/programme/SP-RJT/?from=org-unit:30070000
Minimalna liczba uczestników wymaganą do uruchomienia studiów podyplomowych: 15.
Limit miejsc: 50
Czesne za całość: 3 600 zł.
Zjazdy: sobota lub niedziela, co dwa tygodnie, 9:00-17:30
Kryteria podziału na grupy filologiczna i niefilologiczna:
- Na podstawie preferencji kandydata – słuchacz na pierwszym zjeździe wybiera grupę.
- Na podstawie ukończonych przez kandydata studiów.
Obie grupy realizują ten sam program i tę samą liczbę godzin. Różnice dotyczą sposobu omawiania zagadnień merytorycznych oraz (formalnie) terminów zjazdów.
Studia pn. Redakcja językowa tekstu są przeznaczone dla słuchaczy, którzy chcieliby pogłębić swoje umiejętności praktyczne w zakresie korekty i redakcji językowej – w związku z pracą wykonywaną przez nich w najróżniejszych wydawnictwach (naukowych, specjalistycznych, popularnonaukowych, popularnych itd.) czy wszelkich redakcjach prasowych (od prasy lokalnej poprzez środowiskową do ogólnopolskiej). Słuchacze mają możliwość uczestniczenia w zajęciach doskonalących ich umiejętności zawodowe, uzyskują też wiedzę przydatną w praktyce redaktorskiej: gruntownie poznają najtrudniejsze zagadnienia ortograficzne i interpunkcyjne, śledzą łatwe, trudne i najtrudniejsze zagadnienia poprawności językowej na przykładzie całych tekstów, ćwiczą obróbkę językową spójnych tekstów cudzych a przeznaczonych do druku. Otrzymują zatem wiedzę niezbędną w pracy redaktorskiej w różnego typu instytucjach rynku wydawniczego i prasowego. Dla słuchaczy mających doświadczenie nawet kilkunastoletnie systematyczne poznawanie polszczyzny najnowszej oznacza wygodną i efektywną aktualizację ich stanu wiedzy. Jednakże z zajęć skorzystają również początkujący korektorzy, redaktorzy językowi czy prowadzący. Swoje zainteresowania uporządkują miłośnicy polszczyzny, bez względu na dotychczasowe wykształcenie. Skorzystają również ci studenci polonistyki, którzy podczas studiów filologicznych nie zostali przyjęci na zajęcia ze specjalizacji edytorsko-wydawniczej lub też nie starali się o taką kwalifikację, a po latach żałują.