W 2011 roku Instytut Polonistyki Stosowanej otrzymał zgodę Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na prowadzenie we współpracy z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym unikatowego kierunku studiów: „Logopedia ogólna i kliniczna”. Rekrutacja na nowy kierunek odbyła się w tym samym roku, zarazem zawieszona została rekrutacja na specjalność logopedyczną w ramach filologii polskiej. Kierunek unikatowy „Logopedia ogólna i kliniczna” jest organizmem w pełni odrębnym i w normie prawnej sytuuje się obok dotychczasowych trzech kierunków na naszym Wydziale: filologii, filologii polskiej i kulturoznawstwa.
Kierunek Logopedii Ogólnej i Klinicznej powstał w celu zrealizowania oryginalnego w skali ogólnopolskiej programu obejmującego bogatą ofertę z zakresu logopedii, językoznawstwa, psychologii, pedagogiki, medycyny oraz prawa medycznego i oświatowego – programu wewnętrznie spójnego. Studenci kierunku uzyskują specjalistyczne przygotowanie w zakresie diagnozy i terapii logopedycznej.
Od roku akademickiego 2016/2017 na studiach I stopnia na kierunku Logopedia ogólna i kliniczna istnieją dwie specjalności: Logopedia ogólna oraz Logopedia szkolna i dydaktyka polonistyczna.
Programy studiów dla obu specjalności widoczne są w zakładce Program studiów.
Absolwent studiów I stopnia na kierunku Logopedia ogólna i kliniczna prowadzonym przez Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz I Wydział Lekarski Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego uzyskuje wiedzę w zakresie:
1. lingwistycznych podstaw logopedii, w tym zakresie:
- wiedzy o języku (zwłaszcza o języku polskim), w tym zakresie systemów gramatycznego (fonologii, morfologii i składni) i leksykalnego; zróżnicowania: dialektalnego, terytorialnego, społecznego i funkcjonalnego polszczyzny
- kultury języka, zwłaszcza w zakresie: norm poprawnościowych polszczyzny (normy ortofoniczne i normy ortograficzne; normy w zakresie morfologii, składni i leksyki); oceny procesów i zjawisk obserwowanych w zachowaniach językowych i komunikacyjnych współczesnych Polaków
- komunikacji językowej i niejęzykowej, w tym zwłaszcza w zakresie pragmatyki i etyki tych zachowań oraz strategii osiągania celów wypowiedzi; etykieta językowa
- psychologii rozwojowej i klinicznej dziecka, w tym szczególnie w zakresie: teoretycznych podstaw opisu rozwoju małego dziecka; praktycznej obserwacji rozwoju małego dziecka i jego zagrożeń
- aktywizacji języka i mowy (komunikacji werbalnej i niewerbalnej) dzieci w normie rozwojowej; uwarunkowaniach psychologicznych, społecznych, kulturowych nabywania i rozwoju kompetencji językowej i komunikacyjnej, etiologii zaburzeń i opróżnień w rozwoju mowy i języka
- pedagogicznych aspektów nabywania języka i mowy, takich m.in. jak wpływ rodziny i najbliższego otoczenia dziecka, sposób komunikowania się w rodzinie, programy dydaktyczne mające na celu edukację językową dziecka
- anatomii i fizjologii człowieka
- pediatrii, ortodoncji, neurologii dziecięcej, psychiatrii dziecięcej, foniatrii, audiologii, psychoakustyki
- techniki medycznej w zakresie metod wspomagania słuchu, równowagi, mowy. elektrofizjologii narządu słuchu i informatyki medycznej
- klasyfikacji zaburzeń mowy
- etiologii zaburzeń mowy w zakresie dyslalia i dysleksji
- profilaktyki logopedycznej
- terapii logopedycznej
wczesnoszkolnej.
Absolwent kierunku logopedia ogólna i kliniczna uzyskuje umiejętności w zakresie:
1. podstawowych metod i technik badań logopedycznych, przede wszystkim badań przesiewowych wśród dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, których celem jest wskazanie dzieci z wadą wymowy
2. opisu i kwalifikacji wad wymowy
3. usprawniania narządów artykulacyjnych i usuwania wad wymowy
4. współpracy z lekarzem, psychologiem i pedagogiem w celu ustalenia metod i trybu postępowania terapeutycznego w zakresie komunikacji (werbalnej i niewerbalnej)
Absolwent studiów I stopnia na kierunku Logopedia ogólna i kliniczna jest przygotowany do pracy jako logopeda, w:
- przedszkolach i szkołach podstawowych powszechnych,
- przedszkolach i szkołach podstawowych integracyjnych.
